Home Verhaal Fotoboek Discussiegroep



Overvalploeg Didam
> Algemeen
> Situatie Didam op 10 mei 1940
> Personele sterkte NL
> Instructies personeel
> Overvalploeg Westervoort
> Opzet overvalploeg
> Uniformen overvalploeg
> Nederlandse hulppersonen
> Brandenburger vrijwilligers
> Ic-dienst/ Feindnachrichten OKW

Bronmateriaal
> Kaderlijst NL
> Tijdtafel 9/10 mei 1940

Verhalen en verslagen
> Verslag C.-22 G.B.
> Verslag C.-2-22 G.B.
> Verslag C.-1e-2-22 G.B.
> Verslag C.-3-22 G.B.

> Dagboek Klaas Kaspers
> Dagboek Henk Vernij
> Verklaring H. Vernij
> Verklaring W. Nova
> Verklaring van Zuuren

Kaartmateriaal
> Stafkaart Arnhem en omgeving 1933
> Vuurplan IJssellinie/Westervoort
> Duitse opmars IJssellinie Zuid

Personen
> Sergeant Klaas Kaspers

Organisaties
> NSBND
> Duitse inlichtingendienst
> Abwehrabteilung II


 

Overvalploeg voor Westervoort


Het aanvalsplan voor Westervoort voorzag onder andere in een overvalgroep; Duitsers die in Nederlandse uniformen verkleed, per fiets naar de bruggen van Westervoort vertrokken. De voor Westervoort bedoelde Duitse overvalploeg werd ruim voor aanvalstijdstip (X-Zeit, 3:55 uur NL tijd) op weg gestuurd. In de nacht van 9 op 10 mei 1940 vertrok de groep onder leiding van Oberfeldwebel Ernst Herrmann en Feldwebel Kurt Thormann vanuit Elten naar de grens. Bij of nabij grenspost 5 stak men de grens over fietsend in de richting van Beek (Loerbeek). Daar vandaan zou de groep Westervoort naar Didam, Zevenaar, Duiven, Westervoort naar Arnhem rijden. De groep Zutphen zou doorrijden naar de IJsselbrug bij Zutphen.

Abwehrabteilung II gruppe Westervoort

Groepscommandant en 27 soldaten met fiets

Bij de ondermijnde bruggen van Westervoort aangekomen zou men de vernieling van de brug voorkomen, hetzij door overreding, dan wel door overrompeling waarbij de wachtposten zouden worden overmeesterd en de slagsnoeren doorgeknipt. Waren de slagsnoeren of leidingen die naar de explosieven leidden vernield dan was de brug veilig. Vervolgens zou men de komst van de pantsertrein afwachten. Zodra die kwam gaf men een signaal in de vorm van van het afschieten van een lichtkogel, zodat de machinist wist dat de brug veilig was.

Vrijwel alle bruggen langs de Duitse grens over de Maas, Julianakanaal, Maas-Waalkanaal, Waal (bij Nijmegen) en IJssel (bij Westervoort en Zutphen) zouden met soortgelijke acties ongeschonden in handen van de Duitsers moeten vallen. Zo was het natuurlijke verdedigingswerk, wat een rivier als de IJssel van oudsher was, geen hindernis meer voor een snelle opmars naar de Grebbelinie. Althans zo was het voorzien. De praktijk bleek hardnekkiger, want hoewel een aantal belangrijke overgangen intact in Duitse handen vielen, werd het grootste deel van de bruggen vernield.

De overval bij Westervoort mislukte door krachtdadig optreden van de Nederlandse troepen in Didam. Daardoor liep de opmars vertraging op.

De organisatie van dergelijke overvalploegen en de strijdwijze waren onderdeel een vooropgezet plan. Het handelen van de Duitse en Nederlandse personen overeenkomstig het plan leverde willens en wetens een flagrante schending van het oorlogsrecht. De schendingen zijn bekend, maar worden vaak vergoelijkt met de opmerking dat in het heetst van de strijd nou eenmaal niet alles netjes verloopt. Uit de hele opzet van de plannen om de bruggen langs IJssel, Maas- Waal en Maas te veroveren, blijkt wel dat sprake was van tevoren geplande oorlogsschendingen in Nederland in mei 1940.

> Opzet overvalploeg



 
Gebruiksvoorwaarden Colofoon Copyright 2014-2015 J.F.D. Bruinsma, bijgewerkt op 11 december 2016